Heb je last van’t licht, misschien
Of heb ik echt een traan gezien
Dit liep anders dan verwacht
En vluchten heeft geen zin meer
Jij die niet eens zelf geloofd
Wat je iedereen beloofd
Je bleef altijd zo koel, recht naar je doel
Maar niet deze keer
Casanova is verliefd
Schrijft gedichten, schrijft een brief
Wie had dit ooit gedacht
Als de dood voor de nacht
Als je niet in haar armen rust
Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud
Als een andere je wakker kust
Wen er maar aan
Dit zal nooit overgaan Casanova
Welkom in een nieuw bestaan
Wen er maar aan *x2*
Hoor ik daar een hart dat breekt
Nu ze niet meer met je spreekt
Ik herken je niet meer
De *held* van weleer
Hijst de witte vlag
Casanova heeft verdriet
Schrijft gedichten, schrijft een lied
Wie had dit ooit gedacht
Als de dood voor de nacht
Als je niet in haar armen rust
Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud
Als *er* een andere je wakker kust
Wen er maar aan
Dit zal nooit overgaan Casanova
Welkom in een nieuw bestaan
Wen er maar aan
Casanova staart mistroostig in zijn wijn
En hij zou *zo* graag niet meer Casanova zijn
Casanova heeft pijn
Wie had dit ooit gedacht
Als de dood voor de nacht
Als je niet in haar armen rust
Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud
Als *er* een andere je wakker kust
Wen er maar aan
Dit zal nooit overgaan Casanova
Welkom in een nieuw bestaan
Wen er maar aan *x2*
Thanks to Vandenbossche Pieter for these lyrics
