Am E7
Живет в белорусском Полесье
A7 Dm
Кудесница леса Олеся.
E7 Am
Считает года по кукушке,
F7 E7
Встречает меня на опушке.
Припев:
Am A7 Dm
Олеся, Олеся, Олеся,
G7
Так птицы кричат
Gm A7
Так птицы кpичат
Dm E7 Am
Так птицы кричат в поднебесье:
Dm E7 Am
"Олеся, Олеся, Олеся."
Dm E7 Am
Останься со мною, Олеся,
Dm E7 Am
Как сказка, как юность, как песня.
Боясь, что вернутся морозы,
Заплачут в апреле берёзы.
Олеся к ветвям прикоснется,
Росою слеза обернется.
Припев.
Живет в белорусском Полесье
Кудесница леса Олеся.
Живет в ожидании счастья,
А с ним нелегко повстречатся.


Ваше мнение



Капча

Комментарии

максималист
дэбилы! вы где песняров увидели?
Станислав
Самая великолепная песня существуюющая на свете
Алексей
Спасибо, Verin! А то ведь везде Сябров суют.
Werin
Песняры исполняли вот эту: Бывай, абуджаная, сэрцам дарагая. Чаму так горка – ні магу я зразумець. Шкада заранкі мне, што ў небе дагарае На ўсходзе дня майго, якому ружабець Пайшла ніколі ўжо не вернешься, Алеся, Бывай, смуглявая, каханая бывай. Стаю на ростанях былых, а з поднябесся Самотным жаўранкам звініць і плача май. Пайшла, пакінуўші мне золкі і туманы, Палынных жаль, смугой ахкутанных дарог Каб я хвілінаю нанесенныя раны Гадамі ў серцы заглушіць сваім ні змог. Пайшла ніколі ўжо не вернешься, Алеся, Бывай, смуглявая, каханая бывай. Стаю на ростанях былых, а з поднябесся Самотным жаўранкам звініць і плача май. Пайшла ніколі ўжо не вернешься, Алеся, Бывай, смуглявая, каханая бывай. Стаю на ростанях былых, а з поднябесся Самотным жаўранкам звініць і плача май. Самотным жаўранкам звініць і плача май. Самотным жаўранкам звініць і плача май.
///
Эта песня из репертуара Сябров. Песняры исполняли вот эту: Бывай, абуджаная, сэрцам дарагая. Чаму так горка – ні магу я зразумець. Шкада заранкі мне, што ў небе дагарае На ўсходзе дня майго, якому ружабець Пайшла ніколі ўжо не вернешься, Алеся, Бывай, смуглявая, каханая бывай. Стаю на ростанях былых, а з поднябесся Самотным жаўранкам звініць і плача май. Пайшла, пакінуўші мне золкі і туманы, Палынных жаль, смугой ахкутанных дарог Каб я хвілінаю нанесенныя раны Гадамі ў серцы заглушіць сваім ні змог. Пайшла ніколі ўжо не вернешься, Алеся, Бывай, смуглявая, каханая бывай. Стаю на ростанях былых, а з поднябесся Самотным жаўранкам звініць і плача май. Пайшла ніколі ўжо не вернешься, Алеся, Бывай, смуглявая, каханая бывай. Стаю на ростанях былых, а з поднябесся Самотным жаўранкам звініць і плача май. Самотным жаўранкам звініць і плача май. Самотным жаўранкам звініць і плача май.
фред
это не песняры,а сябры!просто не та песня!

Рекомендуем