I dag var der ein fugl her i glaskarmen min att. Sjeldsynt glede: Den
sama gamle fuglen Stod der med sitt gule nebb og nappa sine fjшr,
Slik som eg kan hugse at den fuglen har gjort fшr.
Og han hadde med til meg eit godt rеd og eit vink. Godt rеd, godt
vink til sama gamle skolten Som timesvis hadde stеtt i glaset ,
sett ut pе ein by, Som om han stod og venta noko nytt ut av ei sky.
Og nеr Newton under treet fekk eit eple i sin skolt Trur eg nok han
hadde venta lenge nok. Han sat nok der og tenkte litt pе det og litt
pе det. Sе kom det ein fugl, ein fugl som gjor’ at eplet det datt ned.
Sе set deg ved eit glas eller under eit gamalt tre. Vent til bеde glas
og tre blir borte. Det er dе han kanskje fyk seg bort til deg ein liten
sleng, Og rister ut eitkvart ifrе sin vesle fugleveng.
I dag var det ein song som kom ifrе min vesle ven. Og no skal eg
synge den for deg. Ikkje noko stort noko, men trengs gjer og dei
smе tankar som ein ikkje fжr fшr dei blir venta pе.
