Bu yarınsız mutluluğu
Haklı iken haksızlığı
Kalabalık yalnızlığı
Seninleyken öğrendim ben
Bu sabahsız akşamları
Şu vefasız sırdaşlığı
Anlamsız savaşmayı
Seninleyken öğrendim ben
Yediremem kendime
Harcamam hiç nefesimi
Sindiremem ki halimi
Siler atarım kül gibi
Ağlayamam susarım yaralıyım ben
Söyleyemem yazarım kendim ettim ben
